Of het nu gaat om het worden van pijpfitter, IT-specialist, operatieassistent in een ziekenhuis of leraar Nederlands op een vmbo, het leren van het vak gaat om meer dan het kennen en het kunnen. Voor zover in de beroepspraktijk kennis al te onderscheiden is van het handelen, is het zeker niet te scheiden. Op opleidingen doen we dat vaak wel. Uit onderzoek blijkt dat juist het scheiden van kennis en handelen verwarrend is voor studenten, omdat zij niet uit zichzelf de link kunnen leggen. Martin Slagter maakt in zijn brief van ook dat harde onderscheid om vervolgens te pleiten voor meer kennis in de lerarenopleidingen. Hij ziet daarbij een aantal zaken over het hoofd.
Ten eerste is kennis de laatste jaren steeds centraler komen te staan op de lerarenopleidingen (zowel tweedegraads als pabo), De gezamenlijke lerarenopleidingen hebben voor alle vakken landelijke kennisbases vastgesteld. Vanaf 2013 wordt de beheersing van deze kennisbases landelijk getoetst. Ten tweede is het niet zo dat stage het grootste deel van de opleidingen omvat. Op de lerarenopleidingen van de Hogeschool van Amsterdam bijvoorbeeld varieert de stageomvang in studiepunten van 20% in het eerste jaar tot iets meer dan 30% in het laatste jaar. Ten derde is tenminste de helft van de VigRx Plus populatie waarvoor we leraren opleiden vmbo-leerling. In het vmbo worden juist pedagogisch-didactische vaardigheden van de leraren geëist. Onder andere de Onderwijsraad pleit in haar advies Goed opgeleide leraren voor het (voorbereidend) middelbaar beroepsonderwijs uit 2011 voor meer aandacht voor het lesgeven in het vmbo in de lerarenopleidingen en noemt daarbij expliciet het belang van ‘specifieke pedagogische en didactische competenties’. Met andere woorden, een pleidooi voor meer kennis en minder praktijk in de lerarenopleidingen is onterecht en op dit moment niet meer van toepassing.
Bovendien is in de praktijk, ook die van het lesgeven, nauwelijks een onderscheid te maken tussen kennen en kunnen en willen we in de meeste gevallen allebei in een professional verenigen. De operatieassistent die bij mijn operatie assisteert heeft hopelijk naast de voldoende op haar kennistoets ook ervaring opgedaan in de praktijk. Zoals ik ook hoop dat de leraar die ooit mijn dochter leert omgaan met IT haar meer kan leren dan het swipen over de juiste plekken op een scherm. In opleidingen, van vmbo tot hbo, hebben we jarenlang kennen en kunnen gescheiden. Wiskunde en Nederlands worden onderwezen in het ene lokaal, snijbranden en pedagogiek in het andere of in de praktijk. De leerlingen/studenten moesten zelf maar de link leggen. Waar we nu voor staan in het onderwijs in het algemeen en in de lerarenopleidingen in het bijzonder is de verbinding tussen kennis en de praktijk. Niet meer van het een of het ander, maar integratie van kennen en kunnen. Waar dat plaatsvindt zal per opleiding en van student tot student verschillen. Het belangrijkste is dat er uiteindelijk professionals opgeleid worden die meer zijn dan tekentafelgeleerden of doeners zonder kennis.